کد مطلب:315235 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:179
یا اباالفضل - به جان برادرت قسم
محضر مبارك خادم اهل بیت علیهم السلام جناب آقای ربانی.
داستان یا كرامتی از مولا و مراد من حضرت اباالفضل العباس علیه السلام برای من در زمان زایمان خانمم، برای دخترم آنگاه كه متولد شد، اتفاق افتاد، برای شما نقل می كنم.
به راستی كه این اتفاق افتاده و غیر از حقیقت، چیزی نخواهم گفت، كه دروغ بستن به مولا و مراد من حضرت اباالفضل العباس علیه السلام برای همه، پیامدهای ناگوار خواهد داشت.
11 سال پیش قرار بود كه خانم بنده - كه از سادات نیز می باشد - روز چهارشنبه وضع حمل كند، كه این اتفاق افتاد و نوزاد دختر به دنیا آمد، صبح شنبه من برای دیدن خانم و بچه به بیمارستان حضرت زینب علیهاالسلام مشهد رفتم، حال خانم بنده رضایت بخش بود. اما حال بچه ی نوزاد بسیار وخیم بود. به دست و
[ صفحه 467]
پایش سرم و آمپول وصل كرده بودند. درون دهن او 2 لوله بود كه از دكتر پرسیدم: اینها برای چیست؟
گفتند: چون نوزاد نارس به دنیا آمده، بدن او كامل نشده است، یكی از لوله ها برای غذا و دیگری برای خارج كردن چرك بدن می باشد.
روز بعد صبح به دیدن بچه رفتم كه دكتر پرسید: پدر این بچه كیست؟
جواب دادم: من هستم.
دكتر به من گفت: احتمال زنده ماندنش صفر است و اگر معجزه ای شد، زنده می ماند. معمولا خواهد مرد اجازه دهید كه این سرم ها، آمپول ها و لوله ها را برداریم، تا راحت بمیرد.
وقتی چشمم به بچه افتاد، احساس كردم كه می گوید: بابا! كمكم كن.
در این هنگام به اتاق بستری خانمم رفتم كه رو به سوی مرقد مطهر امام رضا علیه السلام بود و به امام رضا علیه السلام عرض كردم: یا مولا! به اباعبدالله علیه السلام بگو: اگر این بچه خوب نشود تا آخر عمر برای برادرش اباالفضل العباس علیه السلام عزاداری نخواهم كرد و به اباالفضل علیه السلام بگو: یا اباالفضل! به جان برادرت قسم! اگر بچه ام را خوب نكنی تا آخر عمر برای برادرت اباعبدالله الحسین علیه السلام عزاداری نخواهم كرد.
در آن حال گریه كردم، در یك آن دیدم كه داخل راهرو سروصدایی شد. دكتر به طرف من آمد و لباس مرا كشید و گفت: چه كار كردی؟
آن كودك مدت 13 روز آنجا بود كه به عنایت شفا حاصل شد. این دختر الآن 11 سال دارد، علامت سرم ها و آمپول ها روی دست و پاهایش وجود دارد. من نیز مدت 25 سال است كه افتخار نوكری اباعبدالله و اباالفضل علیهماالسلام در دسته مشاعل نجفی ها را به عهده دارم.
این نمونه ای از عنایات علمدار كربلای امام حسین علیه السلام و حضرت اباالفضل علیه السلام می باشد.
[ صفحه 468]
داستان یا كرامتی از مولا و مراد من حضرت اباالفضل العباس علیه السلام برای من در زمان زایمان خانمم، برای دخترم آنگاه كه متولد شد، اتفاق افتاد، برای شما نقل می كنم.
به راستی كه این اتفاق افتاده و غیر از حقیقت، چیزی نخواهم گفت، كه دروغ بستن به مولا و مراد من حضرت اباالفضل العباس علیه السلام برای همه، پیامدهای ناگوار خواهد داشت.
11 سال پیش قرار بود كه خانم بنده - كه از سادات نیز می باشد - روز چهارشنبه وضع حمل كند، كه این اتفاق افتاد و نوزاد دختر به دنیا آمد، صبح شنبه من برای دیدن خانم و بچه به بیمارستان حضرت زینب علیهاالسلام مشهد رفتم، حال خانم بنده رضایت بخش بود. اما حال بچه ی نوزاد بسیار وخیم بود. به دست و
[ صفحه 467]
پایش سرم و آمپول وصل كرده بودند. درون دهن او 2 لوله بود كه از دكتر پرسیدم: اینها برای چیست؟
گفتند: چون نوزاد نارس به دنیا آمده، بدن او كامل نشده است، یكی از لوله ها برای غذا و دیگری برای خارج كردن چرك بدن می باشد.
روز بعد صبح به دیدن بچه رفتم كه دكتر پرسید: پدر این بچه كیست؟
جواب دادم: من هستم.
دكتر به من گفت: احتمال زنده ماندنش صفر است و اگر معجزه ای شد، زنده می ماند. معمولا خواهد مرد اجازه دهید كه این سرم ها، آمپول ها و لوله ها را برداریم، تا راحت بمیرد.
وقتی چشمم به بچه افتاد، احساس كردم كه می گوید: بابا! كمكم كن.
در این هنگام به اتاق بستری خانمم رفتم كه رو به سوی مرقد مطهر امام رضا علیه السلام بود و به امام رضا علیه السلام عرض كردم: یا مولا! به اباعبدالله علیه السلام بگو: اگر این بچه خوب نشود تا آخر عمر برای برادرش اباالفضل العباس علیه السلام عزاداری نخواهم كرد و به اباالفضل علیه السلام بگو: یا اباالفضل! به جان برادرت قسم! اگر بچه ام را خوب نكنی تا آخر عمر برای برادرت اباعبدالله الحسین علیه السلام عزاداری نخواهم كرد.
در آن حال گریه كردم، در یك آن دیدم كه داخل راهرو سروصدایی شد. دكتر به طرف من آمد و لباس مرا كشید و گفت: چه كار كردی؟
آن كودك مدت 13 روز آنجا بود كه به عنایت شفا حاصل شد. این دختر الآن 11 سال دارد، علامت سرم ها و آمپول ها روی دست و پاهایش وجود دارد. من نیز مدت 25 سال است كه افتخار نوكری اباعبدالله و اباالفضل علیهماالسلام در دسته مشاعل نجفی ها را به عهده دارم.
این نمونه ای از عنایات علمدار كربلای امام حسین علیه السلام و حضرت اباالفضل علیه السلام می باشد.
[ صفحه 468]